Stopy i ich wyzwanie
Głównym zadaniem stopy człowieka jest udział w poruszaniu się, a więc funkcja przemieszczania się (lokomocyjna). Wymienia się jeszcze dwie inne, istotne funkcje stopy: stabilizacji i amortyzacji. Stopy to baza i podstawa dla całego naszego ciała. Chronią one wyżej położone narządy ruchu, w tym też kręgosłup. Na stopach znajduje się wiele receptorów, dzięki którym wyczuwane jest przez nas podłoże, ale receptory te mają też inne zadania. Refleksologia to sztuka masażu stóp polegająca na pobudzaniu określonych receptorów stopy. Masaż taki pomaga w profilaktyce oraz leczeniu wielu chorób. Wszelkie zaburzenia rozwoju stóp bardzo źle wpływają ponadto na stawy kolanowe, skokowe i biodrowe, a także na kręgosłup. Z tego względu, że stopy są tak istotnym elementem naszego ciała należy bardzo szczególnie dbać o nie już od najwcześniejszych dni życia dziecka.
Bardzo ważne dla prawidłowego rozwoju stopy jest przestrzeganie pewnych zasad zwłaszcza w pierwszym roku życia dziecka, a właściwie do czasu kiedy dziecko zacznie poruszać się w pełni samodzielnie i sprawnie. Przede wszystkim, w żadnym wypadku nie należy próbować przyspieszać nauki chodzenia dziecka. Jest to sprawa indywidualna dla każdego maluszka, a wszelkie próby ingerowania w naukę chodzenia mogą jedynie spowodować między innymi wady rozwojowe stópek i kolan. Podczas gdy jedne dzieci próbują stawiać pierwsze, samodzielne kroki jeszcze przed pierwszymi urodzinami, inne mogą być na takim etapie rozwoju dopiero w okolicach osiemnastu miesięcy. To niezmiernie ważne, by pozwolić małemu człowiekowi rozwijać się w jego własnym tempie.
Stopa dziecka jest w pełni ukształtowana dopiero w okolicach 12-14 roku życia. Do około 3 roku życia można obserwować tak zwane płaskostopie fizjologiczne, które jest całkowicie normalne. Stópki maluszka, który jeszcze nie chodzi mają bardzo dużo tkanki tłuszczowej, a ich chrząstki są bardzo miękkie i podatne na zniekształcenia. Z tego względu nie wolno ograniczać stópek dziecka na przykład zbyt ciasnymi skarpetkami czy śpioszkami. Warto za to masować stópki, głaskać je, całować i delikatnie podgryzać. Doświadczanie bowiem przez stópki odpowiednich bodźców już od najwcześniejszych dni, jest niezmiernie ważne dla ich późniejszego, prawidłowego rozwoju. Gdy jest w miarę ciepło, niemowlę zawsze powinno mieć gołe stópki. Niemowlęce skarpetki powinny być w stu procentach bawełniane i nieco za duże. Dziecko powinno także mieć swobodę ruchów nóżek więc nie należy używać ciasnych śpiworków, a jedynie okrywać dziecko lekkim kocykiem lub kołderką.
Co z tymi butami?
Żelazna zasada jest taka, że w żadnym wypadku nie należy zakładać jakichkolwiek bucików kilkumiesięcznemu maluszkowi. Wszelkie buciki na tym etapie rozwoju dziecka jedynie krępują jego ruchy, mogą znacząco przyczyniać się do zniekształceń stopy i powodują utratę wrażliwości stopy na bodźce zewnętrzne. Pierwsze buciki dziecko powinno otrzymać, gdy już staje i samodzielnie chodzi. Taki bucik powinien mieć usztywniany, niesięgający ponad kostkę zapiętek, miękką podeszwę oraz szeroki czubek. Chodzenie boso jest tak naprawdę zdrowe dla stopy, gdy odbywa się ono na naturalnym podłożu, takim jak piasek, czy trawa. W każdym innym przypadku dziecko powinno być wyposażone w odpowiednie buciki lub kapcie. Szczególnie w pierwszych latach życia dziecka nie warto na bucikach oszczędzać poprzez na przykład zakładanie butów po starszym rodzeństwie. Każda stópka jest inna i rozwija się indywidualnie. Ważne, by buciki były nowe i wysokiej jakości, wykonane z naturalnej, miękkiej skóry.
